зае́зджы, -ая, -ае.

Які заехаў куды-н. мімаходам, ненадоўга.

Заезджыя акцёры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зае́зджы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зае́зджы зае́зджая зае́зджае зае́зджыя
Р. зае́зджага зае́зджай
зае́зджае		 зае́зджага зае́зджых
Д. зае́зджаму зае́зджай зае́зджаму зае́зджым
В. зае́зджы (неадуш.)
зае́зджага (адуш.)		 зае́зджую зае́зджае зае́зджыя (неадуш.)
зае́зджых (адуш.)
Т. зае́зджым зае́зджай
зае́зджаю		 зае́зджым зае́зджымі
М. зае́зджым зае́зджай зае́зджым зае́зджых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зае́зджы зае́зжий;

з. арты́ст — зае́зжий арти́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зае́зджы, ‑ая, ‑ае.

Які заехаў куды‑н. мімаходам, па кароткі час; прыезджы. Рэгіну запрасіў на танец нейкі заезджы хлопец, але Міцька на гэта і ўвагі не звярнуў. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зае́зжий

1. (приезжий) зае́зджы;

зае́зжий арти́ст зае́зджы арты́ст;

2. (дом, двор) уст. зае́зны;

зае́зжий двор зае́зны до́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)