зады́млены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зады́млены зады́мленая зады́мленае зады́мленыя
Р. зады́мленага зады́мленай
зады́мленае
зады́мленага зады́мленых
Д. зады́мленаму зады́мленай зады́мленаму зады́мленым
В. зады́млены (неадуш.)
зады́мленага (адуш.)
зады́мленую зады́мленае зады́мленыя (неадуш.)
зады́мленых (адуш.)
Т. зады́мленым зады́мленай
зады́мленаю
зады́мленым зады́мленымі
М. зады́мленым зады́мленай зады́мленым зады́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зады́млены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зады́млены зады́мленая зады́мленае зады́мленыя
Р. зады́мленага зады́мленай
зады́мленае
зады́мленага зады́мленых
Д. зады́мленаму зады́мленай зады́мленаму зады́мленым
В. зады́млены (неадуш.)
зады́мленага (адуш.)
зады́мленую зады́мленае зады́мленыя (неадуш.)
зады́мленых (адуш.)
Т. зады́мленым зады́мленай
зады́мленаю
зады́мленым зады́мленымі
М. зады́мленым зады́мленай зады́мленым зады́мленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зады́млены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зады́млены зады́мленая зады́мленае зады́мленыя
Р. зады́мленага зады́мленай
зады́мленае
зады́мленага зады́мленых
Д. зады́мленаму зады́мленай зады́мленаму зады́мленым
В. зады́млены (неадуш.)
зады́мленага (адуш.)
зады́мленую зады́мленае зады́мленыя (неадуш.)
зады́мленых (адуш.)
Т. зады́мленым зады́мленай
зады́мленаю
зады́мленым зады́мленымі
М. зады́мленым зады́мленай зады́мленым зады́мленых

Кароткая форма: зады́млена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зады́млены

1. задымлённый; см. задымі́ць;

2. затя́нутый ды́мом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зады́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад задыміць ​1.

2. у знач. прым. Пацямнелы ад дыму, сажы. Казалі, у лагчыне калісьці красавалася вёска, — цяпер на тым месцы не было нават задымленых печышчаў. Мележ. Задымленая маленькая кузня нагадвала тыя часы, калі [Міхал] з Тэафілам працавалі ўдваіх вечарамі ў гулкім кавальскім цэху. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задымлённый зады́млены; закуро́дымлены, заку́раны; см. задыми́ть 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перекопчённый

1. перавэ́нджаны;

2. пазаку́рваны, пазако́пчваны, зады́млены; см. перекопти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закапце́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты сажай; задымлены, закураны. Недалёка на сценцы мігае закапцелы чыгуначны ліхтар. Лынькоў. Закапцелы чайнік шумна Закіпае на цяпельцы. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́паць, ‑і, ж.

Асадак дыму; сажа. Сцены ўнутры там-сям былі яшчэ задымлены, але збольшага дажджы ўжо змылі ўедлівую чорную капаць. Мележ. Слуп чорнага дыму падымаўся над лесам і слаўся па балоце густой копаццю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закуро́дымлены і закурады́млены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закуродыміць, закурадыміць.

2. у знач. прым. Пакрыты сажай; задымлены. Закуродымленая кепка была нацягнена на лоб. Чорны. Злева і справа чарнелі папялішчы, пахіленыя закурадымленыя каробкі, абгарэлыя дрэвы. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)