заду́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. заду́ўка
Р. заду́ўкі
Д. заду́ўцы
В. заду́ўку
Т. заду́ўкай
заду́ўкаю
М. заду́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заду́ўка ж., тех. заду́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заду́ўка, ‑і, ДМ ‑дуўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. задуваць — задуць; пуск (доменнай печы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заду́вка техн. заду́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)