заду́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заду́ю |
заду́ем |
| 2-я ас. |
заду́еш |
заду́еце |
| 3-я ас. |
заду́е |
заду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заду́ў |
заду́лі |
| ж. |
заду́ла |
| н. |
заду́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заду́й |
заду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заду́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заду́ць сов., тех. заду́ть;
з. до́мну — заду́ть до́мну
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заду́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.
Спец. Увесці ў дзеянне (доменную печ). Задуць домну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да задуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заду́ты тех. заду́тый; см. заду́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
задува́ць несов., тех. задува́ть; см. заду́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заду́ўка, ‑і, ДМ ‑дуўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. задуваць — задуць; пуск (доменнай печы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заду́ть сов.
1. (начать дуть) пача́ць дзьмуць, пача́ць дзьму́хаць;
2. (погасить) затушы́ць, загасі́ць, задзьму́ць, задзьму́хаць;
3. (занести снегом и т. п.) задзьму́ць, заве́яць;
4. техн. заду́ць;
заду́ть до́мну заду́ць до́мну.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)