за́друга

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. за́друга за́другі
Р. за́другі за́друг
Д. за́друзе за́другам
В. за́другу за́другі
Т. за́другай
за́другаю		 за́другамі
М. за́друзе за́другах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

за́друга ж., ист. за́друга

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́друга ист. за́друга, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́друга, ‑і, ДМ ‑друзе, ж.

1. Гіст. Патрыярхальная сямейная абшчына ў паўднёвых славян.

2. Сельскагаспадарчы вытворчы кааператыў у Сацыялістычнай Федэратыўнай Рэспубліцы Югаславіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)