задро́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
задро́т |
задро́ты |
| Р. |
задро́ту |
задро́таў |
| Д. |
задро́ту |
задро́там |
| В. |
задро́т |
задро́ты |
| Т. |
задро́там |
задро́тамі |
| М. |
задро́це |
задро́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зако́вка ж.
1. (действие) зако́ўка, -кі ж., зако́ўванне, -ння ср.;
2. (повреждение копыта при неправильной ковке) зако́ўка, -кі ж., задро́т, -ту м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)