задзе́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
задзе́л |
задзе́лы |
| Р. |
задзе́лу |
задзе́лаў |
| Д. |
задзе́лу |
задзе́лам |
| В. |
задзе́л |
задзе́лы |
| Т. |
задзе́лам |
задзе́ламі |
| М. |
задзе́ле |
задзе́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
задзе́л, -лу м., в разн. знач. заде́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
задзе́л, ‑у, м.
Тое, што зроблена наперад, у запас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заде́л м.
1. спец. зачы́н, -ну м., распача́так, -тку м., асно́ва, -вы ж.;
2. (запас полупродуктов, заготовок) задзе́л, -лу м., запа́с, -су м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)