назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| задаво́лення | |
| задаво́ленню | |
| задаво́леннем | |
| задаво́ленні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| задаво́лення | |
| задаво́ленню | |
| задаво́леннем | |
| задаво́ленні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. удовлетворе́ние;
2. (чувство) удовлетворе́ние, удовлетворённость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2. Тое, што і задавальненне (у 2 знач.); задаволенасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задаво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -во́ль; -лены;
1. каго-што. Выканаць чые
2. што. Заспакоіць, наталіць.
3. каго (што). Даць, прынесці каму
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца;
Знайсці для сябе
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усце́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца;
Знайсці для сябе
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)