загушча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загушча́ю |
загушча́ем |
| 2-я ас. |
загушча́еш |
загушча́еце |
| 3-я ас. |
загушча́е |
загушча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загушча́ў |
загушча́лі |
| ж. |
загушча́ла |
| н. |
загушча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загушча́й |
загушча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загушча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загушча́ць несов. загуща́ть; см. загусці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загушча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да загусціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загусці́ць, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак., што (разм.).
Зрабіць густым ці занадта густым.
З. цеста.
З. фарбу.
|| незак. загушча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загуща́ть несов. загушча́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загушчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. загушчаць — загусціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагушча́ць
‘празмерна загушчаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перагушча́ю |
перагушча́ем |
| 2-я ас. |
перагушча́еш |
перагушча́еце |
| 3-я ас. |
перагушча́е |
перагушча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
перагушча́ў |
перагушча́лі |
| ж. |
перагушча́ла |
| н. |
перагушча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
перагушча́й |
перагушча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
перагушча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)