загусці́ць, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак., што (разм.).

Зрабіць густым ці занадта густым.

З. цеста.

З. фарбу.

|| незак. загушча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загусці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загушчу́ загу́сцім
2-я ас. загу́сціш загу́сціце
3-я ас. загу́сціць загу́сцяць
Прошлы час
м. загусці́ў загусці́лі
ж. загусці́ла
н. загусці́ла
Загадны лад
2-я ас. загусці́ загусці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загусці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загусці́ць сов. загусти́ть;

з. пасе́вы — загусти́ть посе́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загусці́ць, ‑гушчу, ‑гусціш, ‑гусціць; зак., што.

Разм. Зрабіць густым або занадта густым. Загусціць цеста. Загусціць пасевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загусти́ть сов. загусці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загу́шчаны загущённый; см. загусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загушча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад загусціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загушча́ць несов. загуща́ть; см. загусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загушчэ́нне ср. загуще́ние; см. загусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)