загусце́ць гл. гусцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загусце́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. загусце́е загусце́юць
Прошлы час
м. загусце́ў загусце́лі
ж. загусце́ла
н. загусце́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загусце́ць сов. загусте́ть, загусти́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загусце́ць, ‑ее; зак.

Зрабіцца густым або больш густым. Цеста загусцела. □ Выступіла і загусцела на суках жоўтымі слязамі смала. Каліна. Сонейка грэе, зямля дыміцца пад яго пяшчотай, усюды му ражок загусцеў пад платамі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Рабіцца густым або больш густым.

Лес гусцее.

Туман гусцее.

|| зак. загусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е і пагусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згу́снуць, -сне; згус, -сла; зак. (разм.).

Згусціцца, загусцець.

Кісель згус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загусте́ть сов. загусце́ць, загу́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загу́снуць сов., см. загусце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загусце́цца, ‑еецца; зак.

Тое, што і загусцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацукрава́цца, ‑руецца; зак.

Загусцець, выдзеліўшы цукар (пра варэнне, мёд). Мёд зацукраваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)