загу́льваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загу́льваю загу́льваем
2-я ас. загу́льваеш загу́льваеце
3-я ас. загу́львае загу́льваюць
Прошлы час
м. загу́льваў загу́львалі
ж. загу́львала
н. загу́львала
Загадны лад
2-я ас. загу́львай загу́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час загу́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загу́льваць несов., разг. загу́ливать; см. загуля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загу́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загуляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Пачаць гуляць (у 2 знач.).

2. Празмерна захапіцца гулянкай, папойкамі.

◊

Загуляць на вяроўках (разм.) — апынуцца на вісельні, быць павешаным.

|| незак. загу́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загу́ливать несов., прост. загу́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)