‘апарат’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| загру́зчыкі | ||
| загру́зчыка | загру́зчыкаў | |
| загру́зчыку | загру́зчыкам | |
| загру́зчыкі | ||
| загру́зчыкам | загру́зчыкамі | |
| загру́зчыку | загру́зчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
‘рабочы’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| загру́зчыкі | ||
| загру́зчыка | загру́зчыкаў | |
| загру́зчыку | загру́зчыкам | |
| загру́зчыка | загру́зчыкаў | |
| загру́зчыкам | загру́зчыкамі | |
| загру́зчыку | загру́зчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Рабочы, заняты загрузкай домны, плавільнай печы і пад.
2. Загрузачны апарат або машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загру́зчик
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)