загру́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. загру́жаны загру́жаная загру́жанае загру́жаныя
Р. загру́жанага загру́жанай
загру́жанае
загру́жанага загру́жаных
Д. загру́жанаму загру́жанай загру́жанаму загру́жаным
В. загру́жаны (неадуш.)
загру́жанага (адуш.)
загру́жаную загру́жанае загру́жаныя (неадуш.)
загру́жаных (адуш.)
Т. загру́жаным загру́жанай
загру́жанаю
загру́жаным загру́жанымі
М. загру́жаным загру́жанай загру́жаным загру́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загру́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. загру́жаны загру́жаная загру́жанае загру́жаныя
Р. загру́жанага загру́жанай
загру́жанае
загру́жанага загру́жаных
Д. загру́жанаму загру́жанай загру́жанаму загру́жаным
В. загру́жаны (неадуш.)
загру́жанага (адуш.)
загру́жаную загру́жанае загру́жаныя (неадуш.)
загру́жаных (адуш.)
Т. загру́жаным загру́жанай
загру́жанаю
загру́жаным загру́жанымі
М. загру́жаным загру́жанай загру́жаным загру́жаных

Кароткая форма: загру́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загру́жаны прям., перен. загру́женный, загружённый; см. загрузі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загру́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад загрузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загру́женный загру́жаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заняты, загружаны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

шы́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

Спец. Сумесь руды, флюсаў, коксу, вугалю і пад., узятых у пэўных колькасных адносінах, якую загружаюць у плавільныя печы для перапрацоўкі. Сталь выплаўлялі ў мартэне. Загружаны шыхта і флюс, і металічны лом, Гудуць фарсункі д’ябальскім агнём, Аж цэх дрыжыць, бы ад землетрасення... Валасевіч.

[Ням. Schicht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазва́л, ‑а, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца, а таксама кузаў гэтага аўтамабіля. На платформах стаялі новенькія мінскія самазвалы і пад’ёмнікі «Піянеры», вагоны былі загружаны цэглаю і сухім тынкам. Грахоўскі. Экскаватар працуе з самае раніцы. Натужна пыхкае, чмыхае ды ўсё глыбей у зямлю ўгрызаецца, коўш за каўшом набірае пясок і ў самазвалы насыпае. Кавалёў.

2. Транспартны сродак, які механічна звальвае груз. Баржа-самазвал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ўна,

1. Прысл. да роўны (у 1–6 знач.).

2. у знач. вык. Пра адсутнасць няроўнасцей, упадзін, узгоркаў. Роўна, як на стале. Зімой у полі роўна і бела.

3. прысл. На адной лініі (вышыні, глыбіні і пад.); на адным узроўні. Калёсы былі загружаны роўна з поручнямі ўсялякай салдацкай амуніцыяй. Ставер. З фермы на поле, нагружаныя роўна з коньмі белымі мяхамі, паехалі дзве падводы. Пташнікаў.

4. у знач. часціцы. Дакладна, якраз. Перапынак. Роўна поўдзень. Паўгадзіны адпачні. А. Александровіч. Роўна праз дзве гадзіны сем хвілін лектар згарнуў паперы і ўзяўся за акуляры, не падымаючы вачэй на аўдыторыю. Кавалёў.

•••

Усё роўна гл. усё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)