загреме́ть сов. загрыме́ць; (зазвякать) забра́згаць; (загрохотать) загрукаце́ць; (упасть) гры́мнуць, гры́мнуцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загрыме́ць сов.
1. загреме́ть; загрохота́ть;
~ме́ў гром — загреме́л гром;
~ме́лі гарма́ты — загреме́ли (загрохота́ли) ору́дия;
2. перен. (упасть) загреме́ть;
з. уні́з па прысту́пках — загреме́ть вниз по ступе́нькам
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забра́згаць сов. загреме́ть; захло́пать; (чем-л. металлическим) зазвя́кать, заля́згать, забря́кать, забряца́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гры́мнуць сов.
1. прогреме́ть, загреме́ть, загрохота́ть; гря́нуть; гро́хнуть;
~нулі стрэ́лы — загреме́ли вы́стрелы;
~нуў гром — загреме́л (прогреме́л, загрохота́л) гром;
~нула пу́шка — гро́хнула пу́шка;
~нула «ўра» — гря́нуло «ура́»;
2. разг. (упасть) гро́хнуться, бря́кнуться;
3. (бросить с силой) гро́хнуть, бря́кнуть;
4. перен. гря́нуть; разрази́ться;
~нула вайна́ — гря́нула война́;
◊ паку́ль гром не ~мне, мужы́к не перахры́сціцца — посл. пока́ гром не гря́нет, мужи́к не перекре́стится
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)