заграні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заграні́чны |
заграні́чная |
заграні́чнае |
заграні́чныя |
| Р. |
заграні́чнага |
заграні́чнай
заграні́чнае |
заграні́чнага |
заграні́чных |
| Д. |
заграні́чнаму |
заграні́чнай |
заграні́чнаму |
заграні́чным |
| В. |
заграні́чны (неадуш.)
заграні́чнага (адуш.) |
заграні́чную |
заграні́чнае |
заграні́чныя (неадуш.)
заграні́чных (адуш.) |
| Т. |
заграні́чным |
заграні́чнай
заграні́чнаю |
заграні́чным |
заграні́чнымі |
| М. |
заграні́чным |
заграні́чнай |
заграні́чным |
заграні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запреде́льный / запреде́льное торможе́ние биол. заграні́чнае тармажэ́нне; филос. пазаме́жавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заграні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да заграніцы; замежны, іншаземны. Загранічныя тавары. // Звязаны з паездкай за граніцу, са знаходжаннем за граніцай. Загранічнае падарожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)