заграні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. заграні́ца
Р. заграні́цы
Д. заграні́цы
В. заграні́цу
Т. заграні́цай
заграні́цаю
М. заграні́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заграні́ца, -ы, ж.

Зарубежныя дзяржавы, чужаземныя краіны.

Гандаль з заграніцай.

|| прым. заграні́чны, -ая, -ае.

З. пашпарт (для паездкі за граніцу). Загранічныя тавары (купленыя за граніцай).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замо́рскі, -ая, -ае (уст.).

1. Які знаходзіцца за морам, за граніцай або прывезены адтуль.

Заморскія краіны.

2. Пра гандаль: які вядзецца з заграніцай.

З. гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВОКС (Всесою́зное о́бщество культу́рной свя́зи с заграни́цей) ВОКС, род. ВО́КСа м. (Усесаю́знае тавары́ства культу́рнай су́вязі з заграні́цай).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)