За́граб

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. За́граб
Р. За́граба
Д. За́грабу
В. За́граб
Т. За́грабам
М. За́грабе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

За́греб г. За́граб, -ба м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загра́біць

‘загрэбці, схапіць, нахабна забраць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загра́блю загра́бім
2-я ас. загра́біш загра́біце
3-я ас. загра́біць загра́бяць
Прошлы час
м. загра́біў загра́білі
ж. загра́біла
н. загра́біла
Загадны лад
2-я ас. загра́б загра́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час загра́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)