заго́ншчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заго́ншчыцкі заго́ншчыцкая заго́ншчыцкае заго́ншчыцкія
Р. заго́ншчыцкага заго́ншчыцкай
заго́ншчыцкае		 заго́ншчыцкага заго́ншчыцкіх
Д. заго́ншчыцкаму заго́ншчыцкай заго́ншчыцкаму заго́ншчыцкім
В. заго́ншчыцкі
заго́ншчыцкага		 заго́ншчыцкую заго́ншчыцкае заго́ншчыцкія
заго́ншчыцкіх
Т. заго́ншчыцкім заго́ншчыцкай
заго́ншчыцкаю		 заго́ншчыцкім заго́ншчыцкімі
М. заго́ншчыцкім заго́ншчыцкай заго́ншчыцкім заго́ншчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заго́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто разам з другімі заганяе, гоніць звера на паляўнічых пры аблаве.

|| прым. заго́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)