заго́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заго́нны |
заго́нная |
заго́ннае |
заго́нныя |
| Р. |
заго́ннага |
заго́ннай заго́ннае |
заго́ннага |
заго́нных |
| Д. |
заго́ннаму |
заго́ннай |
заго́ннаму |
заго́нным |
| В. |
заго́нны (неадуш.) заго́ннага (адуш.) |
заго́нную |
заго́ннае |
заго́нныя (неадуш.) заго́нных (адуш.) |
| Т. |
заго́нным |
заго́ннай заго́ннаю |
заго́нным |
заго́ннымі |
| М. |
заго́нным |
заго́ннай |
заго́нным |
заго́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заго́нны с.-х. заго́нный;
з. двор — заго́нный двор;
~нная пасьба́ — заго́нная пастьба́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заго́нны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да загона 1. Загонная пасьба.
заго́нны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да загона 2. Загоннае паляванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заго́нный с.-х. заго́нны;
заго́нная пастьба́ заго́нная пасьба́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)