загніва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. загніва́ецца загніва́юцца
Прошлы час
м. загніва́ўся загніва́ліся
ж. загніва́лася
н. загніва́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загніва́цца несов., прям., перен. загнива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загніва́цца, ‑аецца.

Незак. да загнісціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загні́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніе́цца; зак.

Пачаць гнісці; падгніць.

Капуста загнілася.

|| незак. загніва́цца, -а́ецца.

|| наз. загніва́нне, -я, н.

Маральнае з. (перан.: разлажэнне, заняпад).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загнива́ть несов., прям., перен. загніва́ць, загніва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загніва́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. загнівацца — загнісціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загніва́ць несов., прям., перен., см. загніва́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)