заглына́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заглына́ю |
заглына́ем |
| 2-я ас. |
заглына́еш |
заглына́еце |
| 3-я ас. |
заглына́е |
заглына́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заглына́ў |
заглына́лі |
| ж. |
заглына́ла |
| н. |
заглына́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заглына́й |
заглына́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заглына́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заглына́ць несов., см. заглы́тваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заглына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заглынуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загла́тывать несов. глыта́ць, заглына́ць, заглы́тваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заглына́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заглынаць — заглынуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)