загле́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загле́ю загле́ім
2-я ас. загле́іш загле́іце
3-я ас. загле́іць загле́яць
Прошлы час
м. загле́іў загле́ілі
ж. загле́іла
н. загле́іла
Дзеепрыслоўе
прош. час загле́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загле́іць сов. заи́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загле́іць, ‑глеіць; зак., што.

Занесці глеем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заи́лить сов. загле́іць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загле́йваць, ‑ае.

Незак. да заглеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загле́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заглеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заглейваць — заглеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)