загле́дзець
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загле́джу |
загле́дзім |
| 2-я ас. |
загле́дзіш |
загле́дзіце |
| 3-я ас. |
загле́дзіць |
загле́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
загле́дзеў |
загле́дзелі |
| ж. |
загле́дзела |
| н. |
загле́дзела |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загле́дзь |
загле́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загле́дзеўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загле́дзець, ‑гледжу, ‑гледзіш, ‑гледзіць; зак., каго-што і са злучн. «што».
Разм. Угледзець, убачыць. Гаспадыня Петрусёвай кватэры загледзела іх [Рыгора і Рыму] з акна. Гартны. Арон з Ігнасём загледзелі, што, Цімох пазірае спадылба на новых гасцей. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)