загво́здка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. загво́здка загво́здкі
Р. загво́здкі загво́здак
Д. загво́здцы загво́здкам
В. загво́здку загво́здкі
Т. загво́здкай
загво́здкаю		 загво́здкамі
М. загво́здцы загво́здках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загво́здка ж., см. за́гваздка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загво́здка разг. за́гваздка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загво́здка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Тое, што і загваздка (у 2 знач.). Лепш зрабіць усё самому, — Так надзейней, спакайней. Але як? Вось дзе загвоздка! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́гваздка ж.

1. (стержень, затычка) чека́;

2. перен. (помеха) загво́здка, запята́я;

у чым тут з.? — в чём тут загво́здка?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)