загаці́ць гл. гаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загаці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загачу́ зага́цім
2-я ас. зага́ціш зага́ціце
3-я ас. зага́ціць зага́цяць
Прошлы час
м. загаці́ў загаці́лі
ж. загаці́ла
н. загаці́ла
Загадны лад
2-я ас. загаці́ загаці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загаці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загаці́ць сов.

1. загати́ть;

з. бало́та — загати́ть боло́то;

2. (перегородить поперёк) запруди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загаці́ць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак., што.

1. Разм. Палажыць гаць, пакрыць гаццю (для праходу, праезду). Загаціць балота.

2. Разм. Перагарадзіць плацінай; запрудзіць. — Загаціць, — кажуць далей, — трэба рэчку, Каб возера было, каб быў і млын. Купала.

3. Абл. Запоўніць цалкам якую‑н. прастору, праход і пад. — Ну і насіласавалі, няўрокам кажучы, яму, усе чатыры секцыі вежы, і каб яшчэ была адна яма, то і яе б загацілі. Ермаловіч.

4. перан. Затраціць на што‑н. бязмерна вялікія сродкі. Ты ўсё золатам хочаш прыцьміць, загаціць... Ці ж прыгледзеўся, хорамны княжа? Кроў на золаце гэтым людская блішчыць, Кроў, якой і твая моц не змажа. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаці́ць, гачу́, га́ціш, га́ціць; незак., што.

Рабіць гаць, пракладваць дарогу цераз балота ці гразкае месца.

Г. балота.

|| зак. загаці́ць, -гачу́, -га́ціш, -га́ціць; -га́чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загати́ть сов. загаці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепруди́ть сов. перагаці́ць, загаці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад загаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запруди́ть сов.

1. загаці́ць; запру́дзіць;

2. перен. запо́ўніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)