загасі́ць гл. гасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зага́сіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зага́шу зага́сім
2-я ас. зага́сіш зага́сіце
3-я ас. зага́сіць зага́сяць
Прошлы час
м. зага́сіў зага́сілі
ж. зага́сіла
н. зага́сіла
Загадны лад
2-я ас. зага́сь зага́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зага́сіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загашу́ зага́сім
2-я ас. зага́сіш зага́сіце
3-я ас. зага́сіць зага́сяць
Прошлы час
м. загасі́ў загасі́лі
ж. загасі́ла
н. загасі́ла
Загадны лад
2-я ас. загасі́ загасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загасі́ць сов. загаси́ть, затуши́ть; (дуновением — ещё) заду́ть;

з. аго́нь — загаси́ть (затуши́ть, заду́ть) ого́нь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́сіць, ‑га́шу, ‑га́сіш, ‑га́сіць; зак.

Разм. Пачаць біць, га́сіць. Загасіць кулаком дзверы.

загасі́ць, ‑гашу́, ‑га́сіш, ‑га́сіць.

Зак. да гасі́ць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гасі́ць, гашу́, га́сіш, га́сіць; незак., што.

1. Спыняць гарэнне; тушыць.

Г. свечку.

2. перан. Перашкаджаць развіццю чаго-н.; заглушаць (жаданні, пачуцці).

Г. ініцыятыву.

3. Змяншаць ці спыняць дзеянне чаго-н. (спец.).

Г. хістанні.

Г. скорасць.

4. Рабіць што-н. несапраўдным, непрыгодным для далейшага ўжывання.

Г. доўг.

Г. паштовыя маркі.

5. Моцна ўдараць па чым-н. (разм.).

Г. абухом па дзвярах.

○

Гасіць вапну — дабаўляць вады ў вапну, каб атрымаць з яе белы парашок — будаўнічую гашаную вапну.

|| зак. загасі́ць, -гашу́, -га́сіш, -га́сіць; -га́шаны (да 1 знач.) і пагасі́ць, -гашу́, -га́сіш, -га́сіць; -га́шаны.

|| наз. гашэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зага́шаны зага́шенный, зату́шенный; заду́тый; см. загасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад загасі́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаси́ть сов. затушы́ць, мног. пазату́шваць, загасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагасі́ць, ‑гашу, ‑гасіш, ‑гасіць; зак., што.

Разм. Загасіць, патушыць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)