загарэ́лы, -ая, -ае.

Цёмны, смуглы ад загару.

З. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загарэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. загарэ́лы загарэ́лая загарэ́лае загарэ́лыя
Р. загарэ́лага загарэ́лай
загарэ́лае		 загарэ́лага загарэ́лых
Д. загарэ́ламу загарэ́лай загарэ́ламу загарэ́лым
В. загарэ́лы (неадуш.)
загарэ́лага (адуш.)		 загарэ́лую загарэ́лае загарэ́лыя (неадуш.)
загарэ́лых (адуш.)
Т. загарэ́лым загарэ́лай
загарэ́лаю		 загарэ́лым загарэ́лымі
М. загарэ́лым загарэ́лай загарэ́лым загарэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загарэ́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. загарэ́лы загарэ́лая загарэ́лае загарэ́лыя
Р. загарэ́лага загарэ́лай
загарэ́лае		 загарэ́лага загарэ́лых
Д. загарэ́ламу загарэ́лай загарэ́ламу загарэ́лым
В. загарэ́лы (неадуш.)
загарэ́лага (адуш.)		 загарэ́лую загарэ́лае загарэ́лыя (неадуш.)
загарэ́лых (адуш.)
Т. загарэ́лым загарэ́лай
загарэ́лаю		 загарэ́лым загарэ́лымі
М. загарэ́лым загарэ́лай загарэ́лым загарэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загарэ́лы загоре́лый, загоре́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Цёмны, смуглы ад загару. У мужчын твары абветраныя, загарэлыя, запыленыя. Галавач. [Хлапчук], відаць, толькі што пакупаўся, бо яго карычневая, загарэлая скура блішчала на сонцы як адпаліраваная. Бяганская.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загоре́лый загарэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асму́жаны, -ая, -ае.

1. Туманны, імглісты; пакрыты смугой.

Асмужаныя далі.

2. Абпалены сонцам; абветраны, загарэлы.

А. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асму́глы, -ая, -ае.

1. Тое, што і смуглы; загарэлы.

А. твар.

Асмуглыя рукі.

2. Тое, што і асмужаны (у 1 знач.).

А. лес.

Асмуглае неба.

|| наз. асму́гласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загоре́вший

1. прич. які́ (што) загарэ́ў;

2. прил. загарэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сівабро́вы, ‑ая, ‑ае.

З сівымі бровамі. Загарэлы, сівабровы Наш заслужаны пастух. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)