загаро́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
загаро́да |
загаро́ды |
| Р. |
загаро́ды |
загаро́д |
| Д. |
загаро́дзе |
загаро́дам |
| В. |
загаро́ду |
загаро́ды |
| Т. |
загаро́дай загаро́даю |
загаро́дамі |
| М. |
загаро́дзе |
загаро́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
загаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.
1. Штучная перашкода для руху каго-, чаго-н.
Мінныя загароды.
Драцяная з.
2. Агароджа, загарадзь.
Заехаць за загароду.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загаро́да ж., спец.
1. загражде́ние ср.;
драцяна́я з. — про́волочное загражде́ние;
мі́нныя ~ды — ми́нные загражде́ния;
2. загоро́дка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загаро́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Штучна зробленая перашкода. Мінная загарода. Аэрастаты паветранай загароды. □ Сапёры размотвалі скруткі калючага дроту, забівалі ў зямлю калы. Будавалі драцяную загароду. Хомчанка.
2. Агароджа, загарадзь (у 1 знач.). Машына, на якой прыехалі Павел Андрэевіч і прафесар, з павароту паціху прайшла за высокую загароду прасторнага.. двара. Галавач.
3. Тое, што і загарадзь (у 2 знач.). Не прывяла Зося ад бацькі каровы, вось і пустуе загарода ў Верамейчыкавым хляве. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бо́ны², -аў, адз. бон, -а, м.
Плывучая загарода на рэках, азёрах, у марскіх гаванях.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загражде́ние ср., спец. загаро́да, -ды ж.;
про́волочное загражде́ние драцяна́я загаро́да;
ми́нные загражде́ния мі́нныя загаро́ды;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́волочный драцяны́;
про́волочное загражде́ние драцяна́я загаро́да.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
барыка́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ка́д, ж.
Загарода, прызначаная для абароны ў час вулічных баёў.
Змагацца на барыкадах.
|| прым. барыка́дны, -ая, -ае.
Барыкадныя баі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
на́даўбень, -бня, мн. -бні, -бняў, м.
1. Процітанкавая загарода з рэек, жалезабетонных бэлек, бярвення.
2. Пра тупога, цвердалобага чалавека (разм., лаянк.).
Ну і н. жа ён!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загараджэ́нне, ‑я, н.
Тое, што і загарода (у 1 знач.). Драцяное загараджэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)