загану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загану́ |
заганё́м |
| 2-я ас. |
загане́ш |
заганяце́ |
| 3-я ас. |
загане́ |
загану́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
загану́ў |
загану́лі |
| ж. |
загану́ла |
| н. |
загану́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
загані́ |
загані́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
загану́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Разгану́ць ’разгадаць’ (лях., Сл. ПЗБ), рус. дыял. (сіб., вяц., ярасл.) разгану́ть ’разгадаць’. У выніку спрашчэння групы дн > н, параўн. загану́ць ’загадаць (загадку)’; адгану́ць ’адгадаць’ (Скарбы), параўн. адга́ніць ’адгадаць’, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)