зага́ннасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зага́ннасць
Р. зага́ннасці
Д. зага́ннасці
В. зага́ннасць
Т. зага́ннасцю
М. зага́ннасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зага́ннасць ж. поро́чность; предосуди́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць заганнага. Заганнасць метадаў работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зага́нны, -ая, -ае.

1. Дрэнны, з заганамі.

З. стыль работы.

2. Амаральны, непрыстойны.

З. ўчынак.

|| наз. зага́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

предосуди́тельность зага́ннасць, -ці ж.; гане́бнасць, -ці ж.; адмо́ўнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поро́чность

1. (безнравственность) распу́снасць, -ці ж.; (развращённость) разбэ́шчанасць, -ці ж.; (испорченность) сапсава́насць, -ці ж.; (позорность) гане́бнасць, -ці ж.;

2. в др. знач. зага́ннасць, -ці ж.;

поро́чность доказа́тельства зага́ннасць до́казу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)