зага́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зага́нка |
зага́нкі |
| Р. |
зага́нкі |
зага́нак |
| Д. |
зага́нцы |
зага́нкам |
| В. |
зага́нку |
зага́нкі |
| Т. |
зага́нкай
зага́нкаю |
зага́нкамі |
| М. |
зага́нцы |
зага́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ста́до ср. ста́так, -тка м., чарада́, -ды́ ж.;
коро́ва хо́дит в ста́де каро́ва хо́дзіць у чарадзе́ (у ста́тку);
ходи́ть ста́дом хадзі́ць чарадо́ю;
◊
парши́вая овца́ всё ста́до по́ртит посл. паршы́вая аве́чка ўсю чараду́ псуе́; праз аднаго́ Іва́нка ўсім зага́нка, праз аднаго́ бара́на ўвесь ста́так пага́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)