загалі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загалю́ся |
заго́лімся |
| 2-я ас. |
заго́лішся |
заго́ліцеся |
| 3-я ас. |
заго́ліцца |
заго́ляцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
загалі́ўся |
загалі́ліся |
| ж. |
загалі́лася |
| н. |
загалі́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
загалі́ся |
загалі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
загалі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загалі́цца сов., разг. заголи́ться, обнажи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загалі́цца, ‑галюся, ‑голішся, ‑галіцца; зак.
Разм. Адкрыць якую‑н. частку свайго цела. падняўшы вопратку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загалі́ць, -галю́, -го́ліш, -го́ліць; -го́лены; зак., што (разм.).
Адкрыць якую-н. частку цела, падняўшы край вопраткі.
|| незак. заго́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. загалі́цца, -галю́ся, -го́лішся, -го́ліцца; незак. заго́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заголи́ться загалі́цца, мног. пазаго́львацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заго́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да загаліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залупі́цца, -уплю́ся, -у́пішся, -у́піцца; зак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адарваўшыся, завярнуцца, загнуцца.
Скура каля пазногця залупілася.
2. Агаліцца, падняўшы сукенку, спадніцу, загаліцца.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Загнуўшыся, падняцца ўгару.
Сукенка залупілася.
|| незак. залу́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
залупі́цца, ‑луплюся, ‑лупішся, ‑лупіцца; зак.
Разм.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Адарваўшыся, завярнуцца, загнуцца. Скура каля ногця залупілася.
2. Агаліцца, падняўшы плацце, спадніцу; загаліцца.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Загнуўшыся, падняцца ўгору. Плацце залупілася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазадзіра́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Падняцца, задрацца ўгору — пра ўсё, многае. Пазадзіраліся наскі ў ботах. Пазадзіралася скура на пальцах. □ На даху гонта сатлела, сям-там пазадзіралася. Навуменка.
2. Разм. Загаліцца — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задра́цца 1, ‑дзяруся, ‑дзярэшся, ‑дзярэцца; пр. задраўся, ‑лася; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падняцца ўгору. [Плывец] бухнуўся галавою ў ваду, а ногі са шкарпэткамі задраліся ўгору. Колас. — Уй, — закрычыць, быццам ад страху, Аўдуля, а ў душы рада, смяецца, носік той кірпаты задзярэцца, вочкі прыжмурацца. Ермаловіч. // Загнуўшыся, падняцца ўверх (пра вопратку). Плацце задралася. // Адарваўшыся, загнуцца ўгору; залупіцца (у 1 знач.). Кара на ліпе задралася.
2. Разм. Загаліцца, падняўшы плацце, спадніцу.
3. Павесці сябе задзірыста. Сымон адчувае сябе ніякава. Задраўся тады крыху, як былі ў Івана. Сташэўскі.
задра́цца 2, ‑дзяруся, ‑дзярэшся, ‑дзярэцца; пр. задраўся, ‑дралася; зак.
Пачаць драцца (у 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)