зага́дчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зага́дчыцкі зага́дчыцкая зага́дчыцкае зага́дчыцкія
Р. зага́дчыцкага зага́дчыцкай
зага́дчыцкае		 зага́дчыцкага зага́дчыцкіх
Д. зага́дчыцкаму зага́дчыцкай зага́дчыцкаму зага́дчыцкім
В. зага́дчыцкі
зага́дчыцкага		 зага́дчыцкую зага́дчыцкае зага́дчыцкія
зага́дчыцкіх
Т. зага́дчыцкім зага́дчыцкай
зага́дчыцкаю		 зага́дчыцкім зага́дчыцкімі
М. зага́дчыцкім зага́дчыцкай зага́дчыцкім зага́дчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зага́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто загадвае чым-н.

З. малочнатаварнай фермы.

|| ж. зага́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. зага́дчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)