заві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заві́ты заві́тая заві́тае заві́тыя
Р. заві́тага заві́тай
заві́тае		 заві́тага заві́тых
Д. заві́таму заві́тай заві́таму заві́тым
В. заві́ты (неадуш.)
заві́тага (адуш.)		 заві́тую заві́тае заві́тыя (неадуш.)
заві́тых (адуш.)
Т. заві́тым заві́тай
заві́таю		 заві́тым заві́тымі
М. заві́тым заві́тай заві́тым заві́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заві́ты заві́тая заві́тае заві́тыя
Р. заві́тага заві́тай
заві́тае		 заві́тага заві́тых
Д. заві́таму заві́тай заві́таму заві́тым
В. заві́ты (неадуш.)
заві́тага (адуш.)		 заві́тую заві́тае заві́тыя (неадуш.)
заві́тых (адуш.)
Т. заві́тым заві́тай
заві́таю		 заві́тым заві́тымі
М. заві́тым заві́тай заві́тым заві́тых

Кароткая форма: заві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заві́ты завито́й; см. заві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заві́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад завіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заві́ць, заўю́, заўе́ш, заўе́; заўём, заўяце́, заўю́ць; завіў, -віла́, -ло́; заві́; завіты; зак., што.

Зрабіць хвалістым, кучаравым або заплесці.

З. валасы.

|| незак. завіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заві́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і завіва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пло́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад плоіць.

2. у знач. прым. Завіты пры дапамозе плойкі. Плоеныя валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завито́й

1. заві́ты;

2. (заплетённый) запле́цены;

3. (закрученный) закру́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зави́тый

1. заві́ты, мног. пазавіва́ны;

2. (заплетённый) запле́цены, мног. пазаплята́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нави́тый

1. наві́ты, мног. панавіва́ны; накру́чаны, мног. панакру́чваны; намата́ны, мног. панамо́тваны;

2. наві́ты, мног. панавіва́ны; заві́ты, мног. пазавіва́ны;

3. накла́дзены, мног. панаклада́ны, панакла́дваны; см. нави́ть​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гла́дкі, ‑ая, ‑ае; ‑дак, ‑дка.

1. Роўны, без упадзін і выступаў. Гладкі асфальт. Гладкая пляцоўка. □ Аэрадром займаў вялізнае гладкае поле. Бядуля. Калёсы .. затарабанілі па роўнай гладкай дарозе. Скрыган. // Не шурпаты, слізкі, прыемны на дотык. Гладкае шкло. Гладкая папера. // Прамы, не завіты (пра валасы). Гладкая прычоска.

2. перан. Складны, плаўны, лёгкі для разумення (пра мову, верш, думкі і пад.). Суседкі слухалі, слёзы выціралі і дзівіліся, адкуль такі гладкі язык у заўсёды маўклівай Аўдоцця. Бядуля.

3. Разм. Сыты, адкормлены. Рыхтуючыся да суровай зімы, .. [мядзведзіца] зрабілася тлустай і гладкай. В. Вольскі. У сваёй маткі ўсе дзеткі гладкі. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)