Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заві́снуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заві́сну |
заві́снем |
| 2-я ас. |
заві́снеш |
заві́снеце |
| 3-я ас. |
заві́сне |
заві́снуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заві́с
заві́снуў |
заві́слі
заві́снулі |
| ж. |
заві́сла
заві́снула |
| н. |
заві́сла
заві́снула |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заві́сні |
заві́сніце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
заві́сшы
заві́снуўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заві́снуць сов. (зацепившись за что-л., остаться висеть) пови́снуть; зави́снуть;
спілава́нае дрэ́ва ~сла — спи́ленное де́рево пови́сло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заві́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. завіс, ‑ла; зак.
Зачапіўшыся за што‑н., застацца вісець; павіснуць. Пачаў тут волат-дуб трашчаць, пасля скаціўся ён уніз і на ялінках там завіс. Дубоўка. Лахінскі.. завіс на плоце і вісеў так, перавесіўшыся галавою на Газавы завулак. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́снуць, -ну, -неш, -не; віс, -сла і віснуў, -нула; -ні; незак.
1. Апускацца ўніз, прымаючы вісячае становішча, звісаць.
Валасы віснуць на лоб.
Туман вісне (перан.) над балотам.
2. перан., на кім, таксама віснуць на шыі ў каго. Ліпнуць да каго-н. (разм.).
Дзеці так і віснуць на ім.
|| зак. паві́снуць, -ну, -неш, -не; -віс, -сла і -віснуў, -нула; -ні і заві́снуць, -ну, -неш, -не; -віс, -сла і -віснуў, -нула; -ні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
завіса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да завіснуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завіса́ць несов. (зацепившись за что-л., оставаться висеть) повиса́ть; зависа́ть; см. заві́снуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заве́сіцца сов.
1. закры́ться, задёрнуться; (шторой) зашто́риться; (занавеской) занаве́ситься;
з. фіра́нкай — закры́ться занаве́ской, занаве́ситься;
2. см. заві́снуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засе́сці сов.
1. в разн. знач. засе́сть;
з. за пра́ўку ру́капісу — засе́сть за пра́вку ру́кописи;
батальён засе́ў у крэ́пасці — батальо́н засе́л в кре́пости;
ва ўстано́ве засе́лі бюракра́ты — в учрежде́нии засе́ли бюрокра́ты;
з. на ўсё жыццё ў ро́днай вёсцы — засе́сть на всю жизнь в родно́й дере́вне;
засе́ла ду́мка ў галаве́ — засе́ла мысль в голове́;
2. засе́сть, застря́ть; завя́знуть;
ку́ля засе́ла ў сцяне́ — пу́ля засе́ла (застря́ла) в стене́;
машы́на засе́ла ў гразі́ — маши́на завя́зла в грязи́;
3. см. заві́снуць;
◊ з. ў го́рле — застря́ть в го́рле
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)