заві́нчваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заві́нчваю |
заві́нчваем |
| 2-я ас. |
заві́нчваеш |
заві́нчваеце |
| 3-я ас. |
заві́нчвае |
заві́нчваюць |
| Прошлы час |
| м. |
заві́нчваў |
заві́нчвалі |
| ж. |
заві́нчвала |
| н. |
заві́нчвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заві́нчвай |
заві́нчвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заві́нчваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заві́нчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да завінціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заві́нчвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да завінціцца.
2. Зал. да завінчваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перашы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., што.
1. Перарабіць пашытае, гатовае, пашыць іначай, другім фасонам. Перашыць плацце. // Пашыць з пашытага што‑н. другое. Перашыць шынель на паліто. □ [Дзед:] — А хіба ж пасля тваёй маткі нічога такі не асталося — ні палатна, ні гатовай якой адзежыны? То няхай бы табе перашылі. Сабаленка.
2. Прышыць што‑н. нанава, іначай або ў другім месцы. Перашыць гузікі. □ Майстар.. доўга ўглядаўся на маю падкладку, круціў яе ў руках, калупаў пальцамі, нарэшце надзьмуўся і сказаў: — Перашыць. Якімовіч.
3. Спец. Пераслаць чыгуначную каляю. Немцы перашылі чыгунку на свой манер: кастылі яны замянілі непадатлівымі шурупамі, якія трэба было завінчваць ключом. Навуменка.
4. Разм. Пашыць на працягу якога‑н. часу вялікую колькасць чаго‑н. Колькі ён людзям адзежы і абутку перашыў!
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)