заві́нчваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заві́нчваю заві́нчваем
2-я ас. заві́нчваеш заві́нчваеце
3-я ас. заві́нчвае заві́нчваюць
Прошлы час
м. заві́нчваў заві́нчвалі
ж. заві́нчвала
н. заві́нчвала
Загадны лад
2-я ас. заві́нчвай заві́нчвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заві́нчваючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заві́нчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завінціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заві́нчвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завінціцца.

2. Зал. да завінчваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., што.

1. Перарабіць пашытае, гатовае, пашыць іначай, другім фасонам. Перашыць плацце. // Пашыць з пашытага што‑н. другое. Перашыць шынель на паліто. □ [Дзед:] — А хіба ж пасля тваёй маткі нічога такі не асталося — ні палатна, ні гатовай якой адзежыны? То няхай бы табе перашылі. Сабаленка.

2. Прышыць што‑н. нанава, іначай або ў другім месцы. Перашыць гузікі. □ Майстар.. доўга ўглядаўся на маю падкладку, круціў яе ў руках, калупаў пальцамі, нарэшце надзьмуўся і сказаў: — Перашыць. Якімовіч.

3. Спец. Пераслаць чыгуначную каляю. Немцы перашылі чыгунку на свой манер: кастылі яны замянілі непадатлівымі шурупамі, якія трэба было завінчваць ключом. Навуменка.

4. Разм. Пашыць на працягу якога‑н. часу вялікую колькасць чаго‑н. Колькі ён людзям адзежы і абутку перашыў!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)