завяршы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́ршыцца; зак.

Закончыцца, скончыцца.

Будаўніцтва завяршылася.

Завяршыўся хакейны сезон.

|| незак. завярша́цца, -а́ецца.

|| наз. завяршэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяршы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завяршы́цца
заве́ршыцца
завярша́цца
заве́ршацца
Прошлы час
м. завяршы́ўся завяршы́ліся
ж. завяршы́лася
н. завяршы́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завяршы́цца сов. (окончиться) заверши́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завяршы́цца, ‑вершыцца; зак.

Закончыцца, скончыцца. Канцэрт завяршыўся песняй. У сакавіку завяршыўся хакейны сезон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заверши́ться завяршы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доверши́ться давяршы́цца; завяршы́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увянча́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; зак., чым (кніжн.).

Завяршыцца чым-н. добрым.

Справа ўвянчалася поспехам.

|| незак. уве́нчвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́нчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Прыйсці к канцу; завяршыцца, скончыцца.

Сход закончыўся позна вечарам.

Жніво закончылася дажынкамі.

|| незак. зака́нчвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завярша́цца несов., возвр., страд. заверша́ться; см. завяршы́цца, завярша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завярша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завяршыцца.

2. Зал. да завяршаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)