завярста́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завярста́ю завярста́ем
2-я ас. завярста́еш завярста́еце
3-я ас. завярста́е завярста́юць
Прошлы час
м. завярста́ў завярста́лі
ж. завярста́ла
н. завярста́ла
Загадны лад
2-я ас. завярста́й завярста́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час завярста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завярста́ць сов., тип. заверста́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завярста́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Скласці старонкі (палосы) з наборных радкоў тэксту, табліц, ілюстрацый; звярстаць. Завярстаць кнігу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заверста́ть сов., типогр. завярста́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завёрстваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завярстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завёрстванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завёрстваць — завярстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)