завяда́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завяда́ю |
завяда́ем |
| 2-я ас. |
завяда́еш |
завяда́еце |
| 3-я ас. |
завяда́е |
завяда́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
завяда́ў |
завяда́лі |
| ж. |
завяда́ла |
| н. |
завяда́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
завяда́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
завяда́ць несов., прям., перен. завяда́ть, увяда́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да завянуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завяда́ть несов., завяда́ць, вя́нуць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завяда́нне, ‑я, н.
Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. завядаць — завянуць. Завяданне расады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)