завыша́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завыша́ю |
завыша́ем |
| 2-я ас. |
завыша́еш |
завыша́еце |
| 3-я ас. |
завыша́е |
завыша́юць |
| Прошлы час |
| м. |
завыша́ў |
завыша́лі |
| ж. |
завыша́ла |
| н. |
завыша́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
завыша́й |
завыша́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
завыша́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
завыша́ць несов. завыша́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завыша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да завысіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завы́сіць, -вы́шу, -вы́сіш, -вы́сіць; -вы́шаны; зак., што.
Занадта павысіць.
З. нормы выпрацоўкі.
З. цэны.
З. ацэнку на экзамене.
|| незак. завыша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. завышэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
завыша́ть несов. завыша́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завыша́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да завышаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
завышэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. завышаць — завысіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)