заву́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заву́чваюся заву́чваемся
2-я ас. заву́чваешся заву́чваецеся
3-я ас. заву́чваецца заву́чваюцца
Прошлы час
м. заву́чваўся заву́чваліся
ж. заву́чвалася
н. заву́чвалася
Загадны лад
2-я ас. заву́чвайся заву́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час заву́чваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заву́чвацца несов., возвр., страд. зау́чиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заву́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завучыцца.

2. Зал. да завучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завучы́цца, -учу́ся, -у́чышся, -у́чыцца; зак. (разм.).

Стаміўшыся ад заняткаў, перастаць успрымаць, запамінаць.

Пусці хлопца пагуляць, ён ужо завучыўся.

|| незак. заву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зау́чиваться возвр., страд. заву́чвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)