завуалява́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
завуалю́ю |
завуалю́ем |
| 2-я ас. |
завуалю́еш |
завуалю́еце |
| 3-я ас. |
завуалю́е |
завуалю́юць |
| Прошлы час |
| м. |
завуалява́ў |
завуалява́лі |
| ж. |
завуалява́ла |
| н. |
завуалява́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
завуалява́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
завуалява́ць сов., прям., перен. завуали́ровать;
з. твар — завуали́ровать лицо́;
з. ду́мку — завуали́ровать мысль
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завуалява́ны прям., перен. завуали́рованный; см. завуалява́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)