заво́хкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заво́хкаю заво́хкаем
2-я ас. заво́хкаеш заво́хкаеце
3-я ас. заво́хкае заво́хкаюць
Прошлы час
м. заво́хкаў заво́хкалі
ж. заво́хкала
н. заво́хкала
Загадны лад
2-я ас. заво́хкай заво́хкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заво́хкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́хкаць сов., разг. зао́хать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць вохкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́хаць сов., разг., см. заво́хкаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зао́хать сов., разг. заво́хкаць, заво́йкаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проо́хать сов., разг.

1. заво́хкаць, во́хнуць, во́йкнуць;

2. (некоторое время) право́хкаць, право́йкаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)