заво́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заво́хаю заво́хаем
2-я ас. заво́хаеш заво́хаеце
3-я ас. заво́хае заво́хаюць
Прошлы час
м. заво́хаў заво́халі
ж. заво́хала
н. заво́хала
Загадны лад
2-я ас. заво́хай заво́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заво́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́хаць сов., разг., см. заво́хкаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць вохаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)