заво́страны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заво́страны заво́страная заво́странае заво́страныя
Р. заво́странага заво́странай
заво́странае		 заво́странага заво́страных
Д. заво́странаму заво́странай заво́странаму заво́страным
В. заво́страны (неадуш.)
заво́странага (адуш.)		 заво́страную заво́странае заво́страныя (неадуш.)
заво́страных (адуш.)
Т. заво́страным заво́странай
заво́странаю		 заво́страным заво́странымі
М. заво́страным заво́странай заво́страным заво́страных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́страны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заво́страны заво́страная заво́странае заво́страныя
Р. заво́странага заво́странай
заво́странае		 заво́странага заво́страных
Д. заво́странаму заво́странай заво́странаму заво́страным
В. заво́страны (неадуш.)
заво́странага (адуш.)		 заво́страную заво́странае заво́страныя (неадуш.)
заво́страных (адуш.)
Т. заво́страным заво́странай
заво́странаю		 заво́страным заво́странымі
М. заво́страным заво́странай заво́страным заво́страных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́страны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заво́страны заво́страная заво́странае заво́страныя
Р. заво́странага заво́странай
заво́странае		 заво́странага заво́страных
Д. заво́странаму заво́странай заво́странаму заво́страным
В. заво́страны (неадуш.)
заво́странага (адуш.)		 заво́страную заво́странае заво́страныя (неадуш.)
заво́страных (адуш.)
Т. заво́страным заво́странай
заво́странаю		 заво́страным заво́странымі
М. заво́страным заво́странай заво́страным заво́страных

Кароткая форма: заво́страна.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́страны

1. прич. заострённый, зато́ченный; очи́ненный, зачи́ненный;

2. прич., перен. заострённый;

1, 2 см. завастры́ць;

3. прил. заострённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́страны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад завастрыць.

2. у знач. прым. З вострым канцом; востраканцовы. Завостраны шпіль вежы. // Дробны, вуглаваты (пра твар, рысы твару і пад.). Часамі з натапыраных лахманоў паказваўся дробны твар, худы і завостраны. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

очи́ненный заво́страны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заострённый прич., прил. заво́страны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шампу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Завостраны металічны стрыжань для смажання шашлыку на агні.

|| прым. шампу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лом¹, -а, мн. ламы́, -о́ў, м.

Металічны завостраны стрыжань, якім разбіваюць, ломяць што-н. цвёрдае.

Калоць лёд ломам.

|| памянш. ло́мік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Ручная прылада — прадаўгаваты, завостраны з двух канцоў малаток для драблення цвёрдай пароды або лёду.

|| прым. кі́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)