заво́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заво́рванне
Р. заво́рвання
Д. заво́рванню
В. заво́рванне
Т. заво́рваннем
М. заво́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́рванне ср., с.-х. запа́хивание, запа́шка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заворваць ​1 — заараць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́хивание с.-х. заво́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сідэра́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Заворванне зялёнай масы бабовых раслін для павышэння ўрадлівасці глебы.

2. Арганічнае зялёнае ўгнаенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́шка ж., с.-х.

1. (действие) заво́рванне, -ння ср.;

2. (количество запахиваемой земли) во́рная зямля́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)