Verbum

анлайнавы слоўнік

заво́зіць гл. завезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заво́зіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́зіць несов.

1. (доставлять куда-л.) завози́ть, отвози́ть; (отправлять куда-л. далеко — ещё) увози́ть;

2. торг. (привозить) завози́ть; забра́сывать;

3. (за что-л.) завози́ть;

1-3 см. заве́зці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць.

Незак. да завезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; завёз, -ве́зла; -вязі́; -ве́зены; зак.

1. каго-што. Везучы, даставіць куды-н.; адвезці.

З. на работу.

2. каго-што. Везучы, накіраваць куды-н. вельмі далёка, не туды, куды належыць і пад.

З. ў глуш.

Завёз невядома куды.

3. што. Даставіць па прызначэнні.

З. тавары ў магазін

|| незак. заво́зіць, -о́жу, -о́зіш, -во́зіць.

|| наз. заво́з, -у, м. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заво́зіцца, ‑іцца; незак.

Зал. да завозіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. завозіць — завезці (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завози́ть^I несов. (доставлять, увозить) заво́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́зіцца несов., страд. завози́ться, отвози́ться; увози́ться; забра́сываться; см. заво́зіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отвози́ть^I несов.

1. (куда-л.) заво́зіць;

2. (на некоторое расстояние) адво́зіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)