завоева́ние ср.

1. (действие) заваява́нне, -ння ср., заваёўванне, -ння ср.;

завоева́ние Се́верного по́люса заваява́нне (заваёўванне) Паўно́чнага по́люса;

2. (то, что завоёвано) заваёва, -вы ж.;

завоева́ния револю́ции заваёвы рэвалю́цыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваёўванне ср.

1. завоева́ние, покоре́ние;

2. перен. завоева́ние;

1, 2 см. заваёўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваява́нне ср.

1. завоева́ние, покоре́ние;

2. перен. завоева́ние;

1-2 см. заваява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покоре́ние пакарэ́нне, -ння ср.; (завоевание) заваява́нне, -ння ср.; неоконч. заваёўванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваёва ж., прям., перен. (то, что завоёвано) завоева́ние ср.;

~вы Старажы́тнага Ры́ма ў А́фрыцы — завоева́ния Дре́внего Ри́ма в А́фрике

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здабыццё ср., разг.

1. (действие) добы́ча ж.; получе́ние;

2. перен. приобрете́ние, обрете́ние; завоева́ние; сниска́ние;

1-3 см. здабы́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)