заво́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік завода¹ (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Заво́дчык

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заво́дчык
Р. Заво́дчыка
Д. Заво́дчыку
В. Заво́дчык
Т. Заво́дчыкам
М. Заво́дчыку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заво́дчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заво́дчык заво́дчыкі
Р. заво́дчыка заво́дчыкаў
Д. заво́дчыку заво́дчыкам
В. заво́дчыка заво́дчыкаў
Т. заво́дчыкам заво́дчыкамі
М. заво́дчыку заво́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заво́дчык м. (владелец завода) заво́дчик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́дчык, ‑а, м.

Уласнік, гаспадар завода ​1 ў буржуазных краінах; прадпрыемец. Ні ў якую справядлівасць.., якая бараніла інтарэсы селяніна перад дваранствам, ці рабочага перад загадчыкам, я не веру. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́дчик​I (владелец завода) заво́дчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)